كارتون ها درواقع اشاره دارند به تصاوير و نقاشي هاي ديواري هنرمندان دوره رنسانس. قبل از اينكه آنها طرح اصلي نقاشي خود را پياده كنند آن را روي تكه كاغذي بارنگ يا ذغال مي كشيدند. اين مقياس كوچك و دقيق از طرح اصلي به آنها كمك ميكند كه بتوانند نقاشي خود را در مقياس مورد نظر پياده كنند. ترسيم كارتون براي هر اثر هنري غيرقابل اجتناب بود. اگر شما به مقياس نقاشي سقف كليساي sistine دقت كنيد، اجتماع بزرگ شخصيت ها و اتفاقات و تركيب دقيق آنها را بنگريد تصويرسازي واقعي و درك درستي از كل صحنه را در توليد اين اثر مي بينيد. براي مثال معروف آن مي توان كاريكاتور رافائل را نام برد كه در پرده هاي بزرگي در كليساي sistine كاخ واتيكان نقاشي كرده است.